Akdeniz’in öte yakasında, 3 asrın 3 güne sığdığı bir seyahate çıktık: Beyrut’a doğru. Doğu’nun en yakın limanı, katman katman teni soyulmuş, bir yanı savaş, bir yanı bayram, denize saplı bir üçgen, ucunda ‘umut’ taşıyan şehre doğru. Kırılgan sesinde narin bir Feyruz şarkısı, ortadoğu hüznünde bir Kahlil Gibran şiiri, geçmişten geleceğe uzanana bir Amin Maalouf seyahatiydi bu.. “Beyrut insan ruhundan yapılmış bir şaraptır…” diye dinlerken Feyruz’dan, “Doğu’nun illerinde, bugünün rengine, dünün gölgesine bakılır” diye okurken Maalouf’dan ve “Haritayı saklayabileceğin en güvenilir yerin yüreğindir” diye bilirken Gibran’dan.
We took 3 days journey to the other shore of the Mediterranean, which conceal of 3 centuries inside: Off to Beirut. To the closest harbour of the East, layer by layer peeled, one side is war, other is festal, a triangle stalked to the sea holding ‘hope’ at its edge. It was a delicate song of Feyruz at her fragile voice, a sad middle east poem of Kahlil Gibran, past to the feature journey of Amin Maalouf.. While listening “Beirut has been wine made from the soul of the people” from Feyruz, while reading “At the provinces of the East, you look to the color of today and shadow of yesterday” from Maalouf and knowing that “the safest place to hide a map is your heart ” from Gibran.
C E R E N B O G A C 